“Η καρδιά του πατέρα”. Χρόνια πολλά μπαμπά!

Γιορτή του πατέρα η σημερινή, αν και πολλοί δεν γνωρίζουν την ύπαρξη της. Ακόμη και μερικοί που την γνωρίζουν, δεν θυμούνται καν, ότι είναι η τρίτη Κυριακή του Ιουνίου. H <<Ημέρα του πατέρα>> καθιερώθηκε ως γιορτή από τον σύλλογο διαζευγμένων αντρών, λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν από τα δικαστήρια, σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών κατόπιν διαζυγίων.

Ο πατέρας λοιπόν είναι πάρα πολλά σε ένα. Μπορεί να λείπει όλη μέρα από το σπίτι, να είναι φορτωμένος με σκοτούρες από την δουλειά, να έχει άγχος για το πως θα βγουν οι υποχρεώσεις του μήνα, αλλά είναι το πρώτο και διαχρονικό πρότυπο του αγοριού. Κι ο πρώτος άντρας της ζωής του κοριτσιού.

Είναι εκείνος που στην όποια σκανταλιά, θα <<ανεβάσει>> τον τόνο της φωνής του, αλλά στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο θα σφίξει το αγγελούδι του στην μεγάλη του αγκαλιά. Είναι εκείνος, στον οποίο πηγαίνει για να ζητήσει αυτό που θέλει, γιατί ξέρει πως δεν μπορεί να του αρνηθεί και θα του κάνει το χατίρι. Γιατί, όπως λέει και ο δικός μου πατέρας, <<η καρδιά του πατέρα>> κάνει τα πάντα!

Η παρουσία του πατέρα είναι πάρα πολύ σημαντική στο παιδί. Αποπνέει μια σιγουριά για το μέλλον, και πως η κάθε δυσκολία θα ξεπεραστεί. Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι πολύ σοβαρός και αυστηρός κριτής, είναι και εκείνος που πάντα βρίσκει χρόνο για ένα παιχνίδι στην αυλή ή στην κονσόλα. Έως και για μια μπίρα στο μπαλκόνι κατά την εφηβεία του παιδιού.

Ο πατέρας είναι εκεί, για κάθε λογής συζήτηση. Πάντα πρόθυμος στο να ακούσει, να κατατοπίσει, να συμβουλεύσει και να του δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές. Μπορεί με τον γιό του να συζητήσει γύρω από το ποδόσφαιρο, τις σχολικές του επιδόσεις, τα θέματα εργασίας, τα μελλοντικά του σχέδια και για τις όποιες ανησυχίες του, για το άλλο φύλλο. Και με την κόρη όμως, δεν αλλάζει κάτι. Μπορεί να συζητήσει γύρω από τους χορούς και τα μπαλέτα, φυσικά για τα μαθήματα της, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της, για το ποιο φόρεμα θα βάλει στο πάρτι του Σαββάτου. Έως, και το τι θα κάνει με τον Γιώργο που της αρέσει, αλλά εκείνος δεν της δίνει σημασία.

Είναι τόσο σημαντικός στη ζωή του παιδιού, που η απουσία του φέρνει προβλήματα. Προβλήματα, όπως να μην ανοίγεται εύκολα σε παρέες και να φοβάται να δημιουργήσει ή να ενταχθεί σε νέες. Είναι λιγότερο κοινωνικοί, παρουσιάζονται ανασφαλείς και αγχώδεις με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ειδικότερα, στα μεν αγόρια απουσιάζει το ανδρικό πρότυπο, γι’ αυτό και είναι περισσότερο <<θηλυπρεπή>>. Επίσης, δεν είναι ανεξάρτητα.

Στα κορίτσια δε, έχουν προβλήματα στις σχέσεις τους  με τους άντρες και προσκολλώνται πάνω στις μητέρες τους. Επομένως, η ύπαρξη του πατέρα είναι εξίσου σημαντική και καθοριστική για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, όσο κι’ αυτής της μάνας.

Ας θυμόμαστε όλοι, πως κάθε τρίτη(3η) Κυριακή του Ιουνίου, η μέρα είναι αφιερωμένη στον πατέρα. Χρόνια πολλά σε όλους τους πατέρες, χρόνια πολλά μπαμπά!

 

Ευστράτιος Δ. Κοκκινέλλης

Φοιτητής Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, Τμήμα Φιλολογίας

& Υπότροφος Φοιτητής Δημοσιογραφίας της NEW MEDIA STUDIES BY STAMATIS MALELIS